Je bent een gedreven werknemer/ondernemer/zzp’er. Je bent een alleskunnende moeder. Je bent de ideale schoondochter. Je bent die best lekkere partner en de grappigste altijd klaarstaande vriendin, die joviale gezellige zus en ook nog die altijd klaar willen staande dochter.
Kop jij veel klussen, vragen, uitnodigingen en meer húp terug bij de ander? Of kun jij goed vangen en ligt de bal dus bij jou om er wat mee te doen? Cool!!!
Of is het toch niet zo cool? Om altijd een gestreste, gesjeesde niet-stilstaan-bij-het-nu en min of meer opgejaagde vrouw te zijn?
Ik ben de vanger
Ik ben een vanger. Gelukkig echt een stuk minder dan een aantal jaar geleden, maar nog steeds denk ik al makkelijk nog een extra balletje te kunnen vangen.
De corona-ellende beschermt me op dit moment min of meer, dus ik heb nu makkelijk lullen praten. Stiekem vind ik dat (voor nu) wel fijn. Anderzijds geeft het me ook altijd een enorme kick om alle klussen geklaard te krijgen, zeker als die dingen er dan ook nog gelikt uitzien. Is het de bewijsdrang om aan iedereen (maar vooral aan mezelf) te laten zien dat ik dit allemaal kan? Ik noem dit ‘alle ballen hooghouden’ en dat is iets waar zo enorm veel mensen mee kampen. Dat is eigenlijk zo stom, zo beschadigend en zo niet-gezond!
Al best wat jaren sta ik hier met enige regelmaat bij stil. Het is zo’n enorme valkuil die aan mijn tafel gesymboliseerd wordt door een stapel werk: de ledenadministratie, de boekhouding, de lessenvoorbereiding, een blog schrijven… De stapel is soms zo hoog dat ik alleen nog aan de spoedklussen toekom. Dat is prima voor eventjes, maar als je een jaar alleen maar van deze spoedklussen doet wordt de stapel ‘niet zo dringend’ steeds hoger en hoger. En dan kijk ik tegen een Mount Everest van onaf werk aan. Daar krijg ik last van.
Gewoon delegeren
Ik hoor al jaren mensen zeggen dat ik ‘gewoon moet delegeren’. Ja, dat klopt ook wel (geef ik tandenknarsend toe). De hele coronaperiode ben ik hiermee bezig. Ik heb wat stappen gemaakt maar nog lang niet voldoende! Met verschillende coaches heb ik hierover gesproken. Elke keer denk ik het nu écht beter te doen, totdat er weer van alles op de tafel ligt wat voelt als druk, en spanning. Maar hee- ik geef niet op.
Ik zie vaak vrouwen om me heen die ook alleen maar vangen, en vraag me dan af of we wel voldoende aandacht voor het NU hebben. Dus als je sport, sport je dan met alle inzet? Heb je er echt tijd voor gemaakt, zonder schuldgevoel? Ga je niet tussendoor even snel je mail en WhatsApp checken? Echt waar hè, dit gebeurt in mijn lessen. Terwijl ik het iedereen zo gun om juist geconcentreerd met jezelf en je lichaam bezig te zijn. Juist om daarna weer de volle aandacht op iets anders te kunnen richten.
In deze coronaperiode is het voor veel mensen veel drukker met al die ballen in de lucht. Kinderen lesgeven, thuiswerken en nog even een target halen, zorg hebben om je omgeving, zorgen voor je omgeving, je boodschappenmomenten inplannen. Het thuis sporten komt er dan even tussendoor, en voordat je het weet is je welverdiende sportmoment gedaan. Helaas ben je niet helemaal tot het gaatje gegaan. Was de les te soft, was er te veel afleiding, of kon je er niet met al je aandacht bij?
Hierdoor heb je dat sportmoment eigenlijk niet bewust met volle aandacht kunnen genieten, en je hebt er niet alles uit kunnen halen. Wat zonde! DAT moment had jou net de energie en flow kunnen geven om de ballen terug te koppen en ECHT voor jezelf te zorgen. DAT moment was er al eentje van terugkoppen.
Tips (en ze zijn van anderen)
Ik heb wat tips. Deze keer heb ik die niet zelf bedacht: Cora Pol van Hartfeelings en Cynthia Meevis van de leefstijlacademy gaven mij ze. Deze tips helpen! Wil je er het fijne van weten dan kun je natuurlijk even contact met deze experts opnemen. Hun sites staan hierboven gelinkt.
Wat helpt mij vooral? PLANNEN. En voor mij betekent het dat ik de klussen verdeel in dringend, iets minder dringend en kan wachten. ’s Avonds maak ik vóór ik naar boven ga een things-to-do-lijst voor de volgende dag. Op zondag maak ik een lijst met things-to-do voor de hele week. Dit geeft me rust: ik hoef geen angst te hebben ze te vergeten en kan dus met een leeg hoofd gaan slapen.
Van Cynthia heb ik een heel mooie opdracht gekregen. Ik breek er nog steeds mijn hoofd over, maar er zijn toch al veranderingen uit voortgekomen. De opdracht is ‘Waardebepaling’. Dat zal ik even kort uitleggen.
Allereerst schrijf je eerlijk op hoe je week er nu uitziet. Je schrijft eerlijk op wat relevant is. Daarna schrijf je op hoe jouw ideale week eruit ziet, zonder jezelf te beperken met gedachten zoals ‘Ja maar dat kan nooit!’ Je begrijpt dat er waarschijnlijk een behoorlijke kloof tussen de twee lijstjes zit. Maak daarom voor jezelf een lijst met waarden die voor jou heel belangrijk zijn.
Hoe ben ik nou aan die waarden gekomen die belangrijk zijn voor mij? Cynthia heeft mij daar een heel mooie lijst voor gestuurd, zodat ik wist welke kant ik op kon denken. Een aantal voorbeelden zie je hieronder:
- Innerlijke groei
- Zelfrespect
- Geluk
- Autonomie
- Geld
- Sociale erkenning
- Goed doen
Van zo’n lijst zullen waarschijnlijk best veel waarden uitkomen, maar ga die tot vijf hoofdwaarden terugbrengen. Jouw vijf absolute hoofdwaarden dus. Met die belangrijke waarden kun je wellicht je reële week (die veel te vol is, met de nodige stress) dichter naar je ideale week toebrengen. Dit doe je door de bezigheden af te zetten tegen de waarden die jij zo belangrijk en fijn vindt.
De waarden die ik gekozen heb zijn dus voor mij heel belangrijk. Om authentiek en als mijzelf te kunnen ondernemen gelden deze waarden voor mij zowel zakelijk als privé. Je weet dus wat je aan me hebt, maar dat wisten jullie allang 🙂
Passie is zo’n waarde die ik heel belangrijk vind. Ik wil mijn werk met passie doen. Daar krijgen mijn deelnemers en leden energie van. Maar voor mij geldt ook dat dat ik niet te veel lessen moet geven. Waarom? Dan ontstaat er vermoeidheid en die doet afbreuk aan mijn passie. Daarom zal mijn ideale werkweek dus uit minder lessen bestaan, zodat ik elke les die ik wel geef mijn passie kan overbrengen, zoals de deelnemers gewend zijn.
Mijn vijf waarden
Ik zal je mijn vijf waarden prijsgeven die er recentelijk zijn uitgekomen.
- Rust
- Passie
- Vertrouwen
- Liefde
- Ontwikkeling
En hoe pas ik ze toe? Zonder te veel in details te treden 😮 Ik pik er één in grote verandering uit. Bijvoorbeeld: ik heb rust nodig in de zin van stilte. Door stilte komen er antwoorden en kan ik mezelf ontwikkelen.
De rust heb ik gecreëerd door elke ochtend met mijn lieve Babe de natuur in te gaan, heel vroeg voordat het al druk wordt. We wandelen tussen half zeven en half acht ’s ochtends. Het is bijna een soort meditatie: de stilte, de geluiden van de natuur en Babe die niets van mij verwacht behalve een paar snuffelmomenten.
Lees ook: Waarom we stilte serieus moeten nemen en Bescherm de heilzame geluiden van de natuur
Dit moment zorgt ervoor dat ik op ‘aan’ sta als ik de rest van de dag met mijn taken aan de slag ga. Het is mijn zelfgekozen moment met alle aandacht voor de stilte in mij en de natuur.
Hoe vaak ga jij nog vangen ?